Πέμπτη 4 Ιουνίου 2009

Ημουν Λάμψη και ηλιος και δάκρυ!!


Aν ημουν λάμψη φωτεινή...
Και οχι μαύρη εικόνα...
Αν ημουν ηλιος φωτεινός..
χωρίς πυκνό σκοτάδι..
Θα ερχόσουν να με εβρησκες
αγάπη να μου δώσεις?..


Κι αν ημουν τριανταφυλιά
μικρή και μαραμένη..
Κι αν ημουν δάκρυ...που τρέχει στο σκοτάδι...
θα ερχόσουν πάλι αγάπη να με βρείς??
γλυκά να μ αγκαλιάσεις??



Ξέχασα αγάπη μου τι παει να πει αγάπη..
εξέχασα και τα φιλιά..της αγκαλιάς το χάδι..
Μικρό περιστεράκι εγινα και κούρνιασα στην δύση..
Σε περιμένω αγάπη μου γλυκειά γλυκά να με φιλήσεις!!








6 σχόλια:

Ελενα καπακιώτου είπε...

βρε Αννουλα μου... πολυ ωραιο... και οι φωτο απιθανες!!


καλη μερα ναχεις

THANASIS MAKEDONAS είπε...

Αχ ανούλα του χιονιά μας Zέστανες λίγο την καρδιά.Πολύ όμορφο μπράβο

Εφη είπε...

η αγαπη ερχεται παντα και μας βρισκει. απομενει εμεις να της ανοιξουμε την πορτα της καρδιας μας.
πολυ ομορφο το ποιηματακι σου. καλο τριημερο ναχεις καλη μου.

annafrank είπε...

Zηνάκι μου ..thenks κουκλίτσα μου!
Οσο για τις φωτο ..αφού ξέρεις οτι εχω μεγάλη αδυναμία ,και μεγάλη συλλογή!!Σε φιλώ !!

annafrank είπε...

Nα εισαι καλά Θανάση μου!Οι καρδιές των ανθρώπων πρέπει να ειναι ζεστές,γιατι μόνο τότε ολα κυλούν με αγάπη.τρυφερότητα,και βασικά με κατανόηση!Καλό Τριήμερο να εχεις!

annafrank είπε...

Δεν υπαρχει τίποτε ποιό ομορφο και ποιο τρυφερό απο το να σ αγαπουν!!
Η πόρτα της δικής μου καρδιάς εχει κλείσει καλά την αγάπη της!Εφη μου χάρηκα που πέρασες μια βόλτα και απο εδω!!Καλο τριήμερο να εχεις!!