Ένα αλλιώτικο δρομολόγιο έκανε το τραμ της Αλεξάνδρειας την περασμένη Παρασκευή, το οποίο θα επαναληφθεί και την Παρασκευή 30 Οκτωβρίου, συντροφιά με τα ποιήματα του ποιητή Κωνσταντίνου Καβάφη.
Από το σταθμό Ραμλίου μέχρι τη Βικτώρια, και με σύνθημα «Ταξίδι με τον Καβάφη», οι λάτρεις της Καβαφικής ποίησης έζησαν στην ατμόσφαιρα του Αλεξανδρινού ποιητή, γυρίζοντας το ρολόι του χρόνου αρκετές δεκαετίες πριν, όταν ο σπουδαίος Ελληνας ποιητής παρέα με το φίλο του Άγγλο συγγραφέα Ε.Μ.Φόρστερ μελετούσαν μέσα από τις διαδρομές του τραμ, την αγαπημένη τους πόλη, την καθημερινότητα και τους ανθρώπους της.
Κατά τη διάρκεια της πρωτότυπης αυτής εκδήλωσης του «ταξιδιού», διαβάστηκαν ποιήματα του Καβάφη στα Ελληνικά, στα Αγγλικά, τα Γαλλικά, τα Ιταλικά, τα Αραβικά με τη συνοδεία του παραδοσιακού ούτι.
Για την εκδήλωση, συνεργάστηκαν το Ελληνικό Ίδρυμα Πολιτισμού της Αλεξάνδρειας με τον πρόεδρο της Επιτροπής Φίλων της Αλεξανδρινής Βιβλιοθήκης, στο πλαίσιο του 1ου Φεστιβάλ της Αλεξάνδρειας.
www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ - ΜΠΕ
Aφιερωμένο στήν μνήμη τού σπουδαίου ποιητή μας..που μου αρέσει πάρα πολύ..
Και κατά δεύτερον η γεννέτειρά μου ειναι η Αλεξάνδρεια...
Κάποια απο τα ποιήματά του
Όσο μπορείς
Όσο μπορείς
Κι αν δεν μπορείς να κάμεις την ζωή σου όπως την θέλεις,
τούτο προσπάθησε τουλάχιστον
όσο μπορείς: μην την εξευτελίζεις
μες στην πολλή συνάφεια του κόσμου,
μες στες πολλές κινήσεις κι ομιλίες.
Μην την εξευτελίζεις πιαίνοντάς την,
γυρίζοντας συχνά κ' εκθέτοντάς την,
στων σχέσεων και των συναναστροφών
την καθημερινήν ανοησία,
ως που να γίνει σα μιά ξένη φορτική.
Κωνσταντίνος Π. Καβάφης
Θάλασσα του πρωϊού
Θάλασσα του πρωϊού
Εδώ ας σταθώ. Κι ας δω κ' εγώ την φύσι λίγο.
Θάλασσας του πρωϊού κι ανέφελου ουρανού
λαμπρά μαβιά, και κίτρινη όχθη· όλα
ωραία και μεγάλα φωτισμένα.
Εδώ ας σταθώ. Κι ας γελασθώ πως βλέπω αυτά
(τα είδ' αλήθεια μια στιγμή σαν πρωτοστάθηκα)·
κι όχι κ' εδώ τες φαντασίες μου,
τες αναμνήσεις μου, τα ινδάλματα της ηδονής.
Κωνσταντίνος Π. Καβάφης
Λόγος και Σιγή
Λόγος και Σιγή
Αζά καν ελκαλάμ μιν φάντα, ασσουκούτ μιν ζαχάμπ.
ΑΡΑΒΙΚΗ ΠΑΡΟΙΜΙΑ
«Είναι χρυσός η σιωπή και άργυρος ο λόγος.»
Τις βέβηλος προέφερε τοιαύτην βλασφημίαν;
τις χαυνωθείς Ασιανός παραιτηθείς εις μοίραν
τυφλήν, βωβήν, τυφλός, βωβός; Ποίος οικτρός παράφρων
ξένος τη ανθρωπότητι, την αρετήν υβρίζων,
χίμαιραν είπε την ψυχήν, και άργυρον τον λόγον;
Το μόνον μας θεοπρεπές δώρημα, περιέχον
τα πάντα - ενθουσιασμόν, λύπην, χαράν, αγάπην·
εν τη ζωώδει φύσει μας ανθρώπινον το μόνον!
Συ όστις τον αποκαλείς άργυρον, δεν πιστεύεις
το μέλλον, λύον την σιγήν, μυστηριώδες ρήμα.
Συ εν σοφία δεν τρυφείς, πρόοδος δεν σε θέλγει·
με την αμάθειαν - χρυσήν σιγήν - ευχαριστείσαι.
Νοσείς. Είν' η αναίσθητος σιγή βαρεία νόσος,
ενώ ο Λόγος ο θερμός, ο συμπαθής, υγεία.
Σκιά και νυξ είν' η Σιγή· ο Λόγος, η ημέρα.
Ο Λόγος είν' αλήθεια, ζωή, αθανασία.
Λαλήσωμεν, λαλήσωμεν - σιγή δεν μας αρμόζει
αφού εις το ομοίωμα επλάσθημεν του Λόγου.
Λαλήσωμεν λαλήσωμεν - αφού λαλεί εντός μας
η θεία σκέψις, της ψυχής άυλος ομιλία.
Κωνσταντίνος Π. Καβάφης
