Δευτέρα 31 Αυγούστου 2009

Αγάπη παντοτεινή!!!






















Εσύ που παίρνεις οτι αγαπώ
και με κάνεις εμένα να παραμιλώ
Θές απλά να με στεναχωρείς
και να ξεπερνας κάθε οριο αντοχής!!!
Εσύ...που να σε ακούσω δεν μπορώ
Θέλω να ξέρω οταν σου μιλώ πως με ακούς!
!!



Θάλασσά μου εισαι τόσο βαθειά και τόσο πλατιά
Τόσο μακρινή ,μα τόσο και κοντινή!!!
Εσύ που ολα τα μπορείς!!Αγγίζεις τον ηλιο....αγγίζεις τον ουρανό
Δεν μπορώ ποιά να σου κρυφτώ!!
                                                                            

                                                                   Τα κύματά σου με νανουρίζουν
                                                                        Τόν κόσμο δεν δείχνουνε θολό
                                                                       Μα ταραγμένο απο κάθε σκέψη..
                                                                       Θάλασσά μου..ο αέρας σου με ανατριχιάζει
                                                                        και δεν με νοιάζει να χαθώ...
                                                                          Η θλιψη σου με ξεκουράζει
                                                                              Γιατι να βυθίζομαι στην μοναξιά?
                                                                             Μα δεν ειναι ετσι!!!
                                                                            Τώρα ποιά κολυμπω στο βυθό σου.........
                                                                                χωρίς αναπνοή....και δεν πεθαίνω!!
                                                                               Αυτό σημαίνει οτι αντέχω..
                                                                                Ο δρόμος μου δεν σταματά...
                                                                                Ισως να εκανα λάθη..εσυ ομως με απέτρεψες                                                                      από αυτά..


                                                                                             

Με εμαθες να χαμογελώ
σε ολα τα εμπόδια...μεγάλο και μικρό..

  Μα τότε, πιο θα ηταν πιο μεγάλο εμπόδιο, ποια πιο μεγαλη στεναχώρια...


Από αυτή, ενός χαμού, που μερα
 νύχτα με τυραννάει,

Αφήνει πληγές και με πονάει....


Τι θα ηταν πιο οδυνηρο από αυτό...

Που συνεχεια νιωθω εγω??

Το ξερω

εσυ θα εισαι αυτή...

Που στο τελος θα μου μεινει.!!!!!!!!!

Εσυ θα εισαι, μονο εσυ, η τελευταια μου πνοη.



Όχι, δε σε κατηγορώ, μα χάνω αυτούς που αγαπώ

Και τοτε πονάω πιο πολύ,

Γιατι η αγάπη είναι..

Παντοτινή!!!                                                                   
                                                                           

Πέμπτη 27 Αυγούστου 2009

Κάτι αλλαξε!!




Μέσα μου κάτι αλλάζει.....




Κάτι πολύ διαφορετικό!

                                                                                
Που αλλοπρόσαλα τρομάζει...
 
Τον μικρό μου εαυτό
 
Κάτι μέσα μου μικραίνει..
 
την απόσταση του χθές...
 
Και με ευλάβεια ανασταίνει..
 
Του μυαλού μου τις πτυχές..
 
Κάτι μέσα μου ξυπνάει...
 
Και με σπρώχνει να σου πω
 
Σαν σοφός που όταν μιλάει..
 
Τον τυλίγει ένα φώς !!!!!!!!!
 
ΚΑΛΟ ΣΑΣ ΒΡΑΔΥ!!!



                                                                            
                                                                

Τρίτη 25 Αυγούστου 2009

Μια στάλα φώς!!


                                                                            
Ατέλειωτη που ειναι αυτή η βραδυά




Νομίζω ο αέρας εχει ηδη κοπάσει αρκετά.



Θέλω να πάρω μια ανάσα μα δεν μπορώ...



Εξω οι τριανταφυλλιές μου...εχουν μπλέξει,



το αρωμά τους με τα αποκαίδια!..



Τι φρικτή μυρωδιά..Δεν αφήνει να απλώσει τις μυρωδιές απο τα τριαντάφυλλα μου...




Μοιάζει δε σαν ο χρόνος να εχει σταματήσει....



Μια και η ανάσα μου εχει βαρύνει απο τις ατέλειωτες πυκαγιές..



εκλεισα το παράθυρο μου και εκλεισα την κουρτίνα μου,



να μην βλέπω αυτήν αζωτοποιημένη πλέον φύση.....


και εριξα το βλέμμα μου στίς γρίλλιες




μια στάλα φώς να στάξει περιμένω...



Ολη την νύχτα ταξίδεψα ,



περιμένοντας μια στάλα φώς,και να που



μια ακτίνα του ηλίου με ζύγωσε απο την γριλλια του παραθύρου!!!








Παρασκευή 21 Αυγούστου 2009

Προς Κορινθίους Α' (13,1 –13,7)

Εάν ταις γλώσσαις των ανθρώπων λαλώ και των αγγέλων, αγάπην δε μη έχω, γέγονα χαλκός ηχών ή κύμβαλον αλαλάζον. Και εάν έχω προφητείαν και ειδώ τα μυστήρια πάντα και πάσαν γνώσιν, και εάν έχω πάσαν την πίστιν, ώστε όρη μεθιστάνειν, αγάπην δε μη έχω, ουδέν ειμι. Και εάν ψωμίσω πάντα τα υπάρχοντά μου, και εάν παραδώ το σώμα μου ίνα καυθήσωμαι, αγάπην δε μη έχω, ουδέν ωφελούμαι.





Η αγάπη μακροθυμεί, χρηστεύεται, η αγάπη ου ζηλοί, η αγάπη ου περπερεύεται, ου φυσιούται, ουκ ασχημονεί, ου ζητεί τα εαυτής, ου παροξύνεται, ου λογίζεται το κακόν, ου χαίρει επί τη αδικία, συγχαίρει δε τη αληθεία. Πάντα στέγει, πάντα πιστεύει, πάντα ελπίζει, πάντα υπομένει. Η αγάπη ουδέποτε εκπίπτει.




Προς Κορινθίους Α' (13,1 –13,7)


Δευτέρα 17 Αυγούστου 2009

Ηζωή μας κυλά!!

Η Ζωή μας κυλά μπροστά,




μας νανουρίζει η παλια μας μελωδία,



ενας ηχος την καρδιά μου διαπερνά,



ενας ηχος που ναρκώνει την καρδιά μου.....



Κλείνω τα μάτια μου μπροστά στην ευτυχία,



με εχει παγώσει η δικιά σου η αδιαθεσία,



χάνω το άγνωστο και όλα όσα με προσμένουν,



έχω παγώσει και όλα τα ίδια παραμένουν..


Κυριακή 16 Αυγούστου 2009

H Παναγιά!!

Μια εκκκλησιά θαρώ πρός βλέπω


μα ναι!!Σήμερα γιορτάζει η Παναγια..

και εγώ απόψε δεν σε ειδα


μα εσκυψα να κάνω τον Σταυρό..

Αχ Παναγια μου,πως για τα μάτια του ριγώ,το ξέρεις..

Σκύψε δειλά και φίλησέ τον...


Σα νά 'μουν πλάϊ του εγώ...

Πάρτου τον πόνο απ το κεφάλι ..που εδω και χρόνια τον ταλαιπωρεί..

και κάντον να χαρεί πολύ..Ας γίνει το θαύμα σου Παναγια μου

να γίνει το θαυμα που ποθώ!!




Τρίτη 11 Αυγούστου 2009

Κυριακή 9 Αυγούστου 2009

Σάββατο 8 Αυγούστου 2009

Καλό Σαβατοκύριακο!!!

Παρασκευή 7 Αυγούστου 2009

Ζωή ειναι Χριστός!!


Eιμαι γεμάτη απ την αγάπη
του Χριστού,γι αυτό ειμαι
ολο ζωή.
Η καρδιά μου τον αγαπάει κάθε
λεπτό κάθε στιγμή,και ο
χρόνος μου κυλάει..



Τον σκέφτομαι πάνω στον Σταυρό..
Και πόσο πολλές φορές αδιαφορώ..
και πόσο πολλές φορές τον περιφρονώ..
Οταν τόσα πολλα που εκανε για μένα τα ξεχνώ..


Ποσα Δωρα μου εχει χαρίσει
και εγώ με τόσες αμαρτίες
τον έχω σταυρώσει.(Αυτά γράφονται διότι βλέπω στον εαυτό μου αδυναμίες και αγωνίζομαι να γίνω καλύτερη και με λιγότερα λάθη)








Πέμπτη 6 Αυγούστου 2009

Πανσέληνος!!!


Mια μελωδία ακούγεται,
στης πόλης τα δρομάκια,
φεγγάρι μου ολόγιομο
φεγγάρι μου μεγάλο
του αυγούστου η πανσεληνος φωτιζει τα καράβια!!


Η πανσέληνος σε ζήλέψεκαι έριξε τα ζάρια.Η μοίρα σου ηταν άτυχη τα μάτια σου φεγγάρια.Το ασημοφέγγαρο χλωμο ξαστέρωσε τα βράδια να μη γευτείς ποτέ ξανά της Αφροδίτης χάδια.



Προσπάθησε ν'αναστηθεί μαζεύοντας κομμάτια.Στο σύμπαν δεν υπήρχανε του έρωτα παλάτια.Η σελήνη πια επαλιωσε και σου'κανε παζάρια.Να σ'αγοράσει ήθελε,για δυο γκρίζα κουβάρια.Ένα στολίδι κύλησε από τον οφθαλμό σου ,που κόστιζε επτά ζωές,και για τη σύντροφό σου.Ξεγύμνωσες τα κάλλη σου,και πέθανε το σώμα.Νέκρωσαν τα μάτια σου..κι έπεσαν στο χώμα.Πέφτοντας φυτρώσανε βαθεια μέσα στο χωμα,φυτρωσαν μανιτάρια,και τοτε εγιναν τα ματια σου φεγγαρια..








Κυριακή 2 Αυγούστου 2009

Κιτρινισμένες σκέψεις!!


Πόσο ομορφο μπορεί να είναι ενα μπουμπούκι οταν ανθίζει....?!!
Πόσο φωτεινή γίνεται η αυγή οταν ο ηλιος μας χαιδεύει με τις αχτίνες του που εμφανίζονται μελωδικά...?!!
Πόσος σκούρος μπορεί να ειναι ο βυθός του καθενός,αλλά ταυτόχρονα πλούσιος και γεμάτος θησαυρούς....?!!
Πόσο αόρατος μπορεί να ειναι ο ανεμος,αλλά στο περασμά του ολα να τα αγγίζει και τα στιγματίζει....



Πόσο δυνατές μπορούν να είναι κάποιες στιγμές που εμφανίζονται σαν αστραπή σ ενα σκούρο τοπίο...
Αναστατώνουν την καρδιά,την φωτίζουν..Της χαρίζουν βροχή,αλλά αυτή τη φορά από πελάγη συναισθημάτων πλημμυρίζει...
Πόσο αληθινό μπορεί να γίνει ένα χαμόγελο,συνοδευόμενο μ ενα γλυκό βλέμμα..Με λίγες μονάχα λέξεις...
Πώς ένα τραγούδι..λίγοι στίχοι..και μια μελωδία μπορούν να σε κάνουν να ζήσεις αληθινά τα ονειρά σου...?!!
Καλό σας απόγευμα φίλοι μου!