Να σε φωτίζει όταν το φως θα 'χει χαθεί
Πόσο θα ήθελα να ήμουνα μία φίλη
Σε όλες τις δύσκολες στιγμές σου να βρεθεί
Πόσο θα ήθελα να ήμουνα ένα αστέρι
Ένας κομήτης στο ταξίδι προς τη γη
Ο χρόνος που αγκαλιάζεις κι όσα λες ας φέρει
Ας ήμουν έστω μια ανέξοδη ευχή
Ταξιδιάρικο αστέρι που γυρνάς
Ταξιδιάρικη ζωή μου μη περνάς
Μένει μόνο μια λάμψη της ματιάς
Μένει μόνο ένα τραύμα της καρδιάς
2 σχόλια:
Πολλές συγκινήσεις σήμερα.
Και κάνει και ζέστη!
Μετά την ανάρτηση της καλή μου φίλης Kalli στο blog της "Κατά της Επιλόχειας Κατάθλιψης" και ενώ χάζευα στο blog μου έπεσα πάνω στο δικό σου ποίημα και ειλικρινά δεν έχω λόγια!
Να είσαι σίγουρη ότι θα έχει μια ξεχωριστή θέση όχι μόνο στην καρδιά μου αλλά και στο ιστολόγιο μου!
Ευχαριστώ πολύ, πολύ!!!
Mamma.Ποτέ μου δέν γράφω κάτι πού δέν με αγγίζει!!Σού αξίζουν πολλά!!Ο χρόνος ειναι αυτος πού μάς κάνει καί τα βλέπουμε, κάθε τί στήν ώρα τους!!Σού εύχομαι και στήν εξω ζωή πού εχουμε ολοι μας ,που ειναι η πραγματική...αλλά και εδώ,πού μπορούμε να ανακαλύψουμε φίλους και φίλες,και να ειναι ξεχωριστοί σε κάθε επίπεδο τής ζωής μας!!Σε ευχαριστώ για τα ομορφα λόγια σου ,γιά μένα πάντα ειναι βάλσαμο ψυχής!!!
Δημοσίευση σχολίου