Τετάρτη 16 Δεκεμβρίου 2009

Slow Dance..

 Ειναι πολύ ομορφα να μιλαμε για αγάπη,για ερωτα ,για συναισθήματα πολυ τρυφερά!!
Μόνο που δεν υπάρχουν μόνο αυτά!!Τρυγύρω μας υπάρχει και ο ανθρώπινος πόνος..
που δεν κοιτάει ηλικία και φύλο!!Εναν τέτοιο  πόνο θα ηθελα να αναρτήσω ..απο μια μικρούλα
που πάσχει απο καρκίνο,και οι γιατροί της δίνουν ζωή μόνο 6 μήνες!Αυτό το κοριτσάκι εγραψε ενα ποίημα,το οποίο εμένα προσωπικά με εκανε και εκλαψα,με συγκλονισε,αλλά δυστυχώς αυτή ειναι η ζωή !!Μαυρη και ασπρη οψη!!Διαβάστε το...


Παρακολούθησες ποτέ παιδιά στο λούνα-πάρκ?
ή άκουσες την βροχή να πέφτει στο χώμα?
Παρακολούθησες το τρελό πέταγμα μιας πεταλούδας?
Χάζεψες τον ήλιο καθώς ξεθωριάζει η νύχτα?



Καλύτερα να χαλαρώσεις.
Μην χορεύεις τόσο γρήγορα.
Η ζωή είναι μικρή.
Η μουσική δεν κρατάει για πάντα.



Τρέχεις αλαφιασμένος κάθε μέρα?
Όταν ρωτάς κάποιον «πως είσαι?»
Ακούς την απάντηση?
Όταν τελειώνει η μέρα πέφτεις στο κρεβάτι αγκαλιά με σκέψεις για εκατοντάδες δουλειές που στριφογυρίζουν στο κεφάλι σου?



Καλύτερα χαλάρωσε.
Μην χορεύεις τόσο γρήγορα.
Η ζωή είναι μικρή.
Είπες ποτέ στο παιδί σου «θα το κάνουμε αυτό αύριο» και μέσα στην βιασύνη σου δεν είδες την λύπη του?



Έχασες επαφή? Άφησες μια καλή φιλία να πεθάνει επειδή ποτέ δεν είχες τον
χρόνο να πάρεις ένα τηλέφωνο και να πεις «γεια!»
Καλύτερα χαλάρωσε.
Μην χορεύεις τόσο γρήγορα.



Η ζωή είναι μικρή
Η μουσική δεν κρατάει για πάντα.
Όταν τρέχεις παλαβωμένα για να πας κάπου χάνεις τη μισή χαρά της διαδρομής.
Είναι σα να πετάς ένα δώρο που δεν άνοιξες…



Η ζωή δεν είναι αγώνας ταχύτητας.
Γι’ αυτό χαλάρωσε.
Άκου την μουσική Πριν τελειώσει το τραγούδι.....

Αυτό είναι ένα ακόμη μάθημα ζωής από ένα παιδί!Καλο μεσημέρη φίλοι μου!!





5 σχόλια:

Σταλαγματιά είπε...

Μόνο σιωπή....τίποτε άλλο δεν θα πω....Να είναι καλά όσο μπορεί...

karkinos7 είπε...

ΖΩΗ!

annafrank είπε...

Χρόνια Πολλά Αναστασία μου Φιλάκια !!

annafrank είπε...

Ζωή ναι !!!Καρκινάκη μου Χρόνια Πολλά Καλά Χριστούγεννα!!

Αϊάσανθος Ίων είπε...

Γεια σου και χαρά σου, annafrank!

Σήμερα ανακάλυψα το εξαίρετο ιστολόγιό σου, με τα τόσα υπέροχα ποιήματα και τους από καρδιάς προβληματισμούς σου.
Η ευφροσύνη μου (φαντάζομαι να το κατάλαβες και πριν το διαβάσεις γραμμένο από εμένα) είναι σχεδόν (;) απερίγραπτη!

Δανείστηκα ένα από αυτά τα ποιήματά σου, διότι θεώρησα ότι ταιριάζει τέλεια με μία παλαιότερη ανάρτησή μου. Μάλιστα, μου έδωσε το έναυσμα για να την «ανασύρω» στο σήμερα, πράγμα που ήδη έχω κάνει.

Δέξου, σε παρακαλώ, τις ειλικρινείς από ψυχής μου ευχαριστίες.
Θα είμαι ευτυχής όταν σε δω να επισκέπτεσαι και το δικό μου «λημέρι».

Σου εύχομαι η Άνοιξη που ήδη μας μπήκε να σου φέρει όλα όσα ποθείς, και απείρως περισσότερα.