Ατέλειωτη που ειναι αυτή η βραδυά
Νομίζω ο αέρας εχει ηδη κοπάσει αρκετά.
Θέλω να πάρω μια ανάσα μα δεν μπορώ...
Εξω οι τριανταφυλλιές μου...εχουν μπλέξει,
το αρωμά τους με τα αποκαίδια!..
Τι φρικτή μυρωδιά..Δεν αφήνει να απλώσει τις μυρωδιές απο τα τριαντάφυλλα μου...
Μοιάζει δε σαν ο χρόνος να εχει σταματήσει....
Μια και η ανάσα μου εχει βαρύνει απο τις ατέλειωτες πυκαγιές..
εκλεισα το παράθυρο μου και εκλεισα την κουρτίνα μου,
να μην βλέπω αυτήν αζωτοποιημένη πλέον φύση.....
και εριξα το βλέμμα μου στίς γρίλλιες
μια στάλα φώς να στάξει περιμένω...
Ολη την νύχτα ταξίδεψα ,
περιμένοντας μια στάλα φώς,και να που
μια ακτίνα του ηλίου με ζύγωσε απο την γριλλια του παραθύρου!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου