Ξέχασα και πάλι να σου πω σ’ αγαπώ. Να πέσω στην αγκαλιά σου, να κρυφτώ, να πάρω δύναμη για το σήμερα, κουράγιο για το αύριο.
Θα πλέξω ένα όνειρο με όλων των ειδών τα λουλούδια, θα σου αγοράσω ένα κάτασπρο φόρεμα και ακριβώς στο κέντρο της καρδιάς θα φτιάξω ένα μικρό φράχτη, σε μαύρο χρώμα να κάνει αντίθεση, να τραβάει την προσοχή της καρδιάς πιο συχνά,
για μια φορά να σου δώσει και αυτή κάτι, λίγη προσοχή που δεν σου την έδωσα ποτέ!
Τώρα που ο χρόνος μοιάζει με αλυσίδα, αυτή τη στιγμή κατάλαβα ότι μεγάλωσα,
ότι ήρθε πλέον ο καιρός και θα πρέπει να μάθω να ζω με τον θάνατο.
Ξέχασα και σήμερα να σου πω σ’ ευχαριστώ. Να μυρίσω το άρωμα σου, να σε ρωτήσω αν εισαι καλά, αν σου λείπει κάτι, βλέπεις μεγάλωσα και το κατάλαβα αργά,
συγνώμη μανούλα μου άλλα πάντα πίστευα πως για όσο ζω θα ζεις και εσύ, θα είσαι εκεί, χωρίς να ζητάς πότε τίποτα, χωρίς να περιμένεις πότε τίποτα, απλά θα είσαι εκεί για να με αγκαλιάσεις όταν σε έχω ανάγκη, και πάντα να μου λες τόσο γλυκά το σ’ αγαπώ. Τι κρίμα όμως που σήμερα δεν μπορώ να σου πω όσα θα ήθελα, όσα νιώθω,
άλλα πάλι ρε μάνα πότε δεν το απαίτησες, πότε δεν το επιδίωξες και εγώ ο βλάκας το είχα σαν δεδομένο, το ξέρεις έλεγα και απλά το προσπερνούσα. Ξέρεις μανούλα μου
ακόμη και τώρα μου δίνεις μια συμβουλή. Στα εγγόνια σου, στα παιδιά μου, εγώ
να το απαιτήσω, να τους το ζητήσω, να μου το λένε ξανά και ξανά.
Χαράζει έξω… Και τι δεν θα έδινα αυτό το πρωινό να το περνούσαμε μαζί, να με μαλώνεις για το τσιγάρο, για την τεμπελιά μου και σε λίγα λεπτά να ψιθυρίζεις
αγόρι μου τι να σου μαγειρέψω σήμερα, τι τραβάει η ψυχούλα σου γιόκα μου.
Μάνα…. Σ’ αγαπάω μάνα, σ’ αγαπάω…
Στιχοι..ΝΤΕΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
Χρόνια Πολλά γλυκειά μου
μανούλα!!Χρόνια πολλά
να ζησεις ,να σ εχω ακόμα κοντά μου πού
σε εχω αναγκη γλυκειά μου ...
Ξέρω μεγάλωσες κουράστηκες,
αλλα ζήσε ακόμα για μένα!!!
Θέε μου κράτα την γερή οσο μπορείς
δεν μπορώ να φανταστώ ..οτι κάποια στιγμή ισως να μην
υπάρχει!!Σου ευχομαι μέσα απ την καρδια μου
να ζήσεις μανουλα ,και ολες οι μανούλες τού κόσμου
Απλά η μάνα ειναι μία και μαζί της μοιράζεσαι τα πάντα!!
Ειναι μαζί σου στα ευκολα..στα δύσκολα..στις αρωστειες..
Ειναι ομορφο να παίρνουμε αρωμα απο μητέρα!!
Φιλάκια φίλοι μου /λες μου!!
10 σχόλια:
Άννα μου νάξερες καλή πόσο τυχερή είσαι εσύ και όλοι όσοι νιώσατε το άρωμά της,την αγκαλιά της, την ύπαρξη της!!! Εγώ δεν το ένιωσα ΠΟΤΕ !!! Χρόνια Πολλά σ'όλες τις Μανούλες του κόσμου!!
mar9659 Καλησπέρα φίλη μου!Ξέρεις απο εκεί ψηλά που ειναι και σε βλέπει,πάντα σε εχει το νού της,παντού και πάντα ειναι μαζί σου...κάθε στιγμή κάθε λεπτό..ακόμα και στα ονειρά σου γλυκειά μου!!Χαρηκα κούκλα μου που σε ειδα!Να εχεις ενα ομορφο βράδυ!
Να χαιρομαστε τις μανουλες μας!
Αγαπημένη μου 'Αννα !!!Νιώθω την ανάγκη να σου πώ και απο εδώ ενα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ απο τα βάθη της ψυχής μου για τον τόσο τρυφερό και συγκινητικό σχολιασμό σου...δεν σου κρύβω πως δυσκολεύτηκα πολύ να σου απαντήσω ,διότι τα δάκρυα είχαν θολώσει τα μάτια μου. Και η απάντηση σου και εδώ επιβεβαιώνουν για άλλη μια φορά τα λεγόμενα μου και σου λέω πως τα λόγια σου είναι βάλσαμο στην ψυχή και τα κρατώ εκεί καλή μου φίλη!!! Είσαι ψυχούλα να σε χαίρεται η μανούλα σου και να την χαίρεσαι και εσύ. Και μια παράκλιση δώστης ένα γλυκό φιλί και απο εμένα...είναι σαν να το δίνω στην δική μου. Της αξίζει διότι έχει κόρη εσένα!!! Καλή σου εβδομάδα!! γλυκό φιλί!!
mar9659.. Πάντως ενα εχω να σού πώ πως κατάφερες να με κάνεις να κλάψω πολύ!Να ξέρεις οτι θέλεις,οτι σου συμβαινει,μπορείς να το μοιραστείς μαζί μου,και θα χαιρόμουν πολύ αν θές και εχεις χρόνο,να μιλάμε και απο το msn,θα ηταν για μένα μεγάλη χαρά να μιλαμε και να μοιραζόμαστε μαζί,καλες και κακές στιγμές που εχει ο κάθε ανθρωπος!!!΄το μειλ μου ειναι annafrank7@hotmail.com
Ρίκη μου γλυκειά την καλημερα μου και καλή εβδομάδα να εχουμε ολοι!!
Μια εβδομάδα ζεστή απο οτι λένε,και
μας περιμένει πολύ δουλεια...για την αλλαγή αύτή της εποχής!!!Φιλάκια πολλά
Η μητέρα του είχε μόνο ένα μάτι… Ντρεπόταν γι’ αυτήν κι ώρες ώρες την μισούσε. Η δουλειά της ήταν μαγείρισσα στην φοιτητική λέσχη. Μαγείρευε για τους φοιτητές και τους καθηγητές για να βγάζει τα έξοδά τους… Δεν ήθελε να του μιλάει για να μην μαθαίνουν ότι είναι παιδί μιας μητέρας με… ένα μάτι. Οι φοιτήτριες έφευγαν γρήγορα, όποτε την έβλεπαν να βγαίνει για λίγο από την κουζίνα κι έλεγαν πως δεν άντεχαν το θέαμα και πως τους προκαλούσε μια ανυπόφορη ανατριχίλα… Μα από μικρόs είχε πρόβλημα με την εικόνα της μητέρας του. Μια μέρα όταν ακόμη πήγαινε στο δημοτικό, πέρασε η μητέρα του στο διάλειμμα να του πει ένα γεια. Ένοιωσε πολύ στενοχωρημένos. «Πως μπόρεσε να του το κάνει αυτό»;… αναρωτιόταν… Την αγνόησε, της έριξε μόνο ένα μισητό βλέμμα κι έτρεμε. Την επόμενη μέρα ένας από τους συμμαθητές του φώναξε: «Εεεε, η μητέρα σου έχει μόνο ένα μάτι!.. Ήθελε να πεθάνει. Ήθελε να εξαφανιστεί. Όταν γύρισε σπίτι, της είπε: «αν είναι όλοι να γελάνε μαζί μου εξαιτίας σου τότε καλύτερα να πεθάνεις!». Αυτή δεν του απάντησε…«Δεν μ’ ένοιαζε τι είπα ή τι αισθάνθηκε, γιατί ήμουν πολύ νευριασμένος», έλεγε αργότερα σ’ ένα φίλο του. «Ήθελα να φύγω από εκείνο το σπίτι και να μην έχω καμία σχέση μαζί της. Έτσι διάβασα πάρα πολύ σκληρά με σκοπό να φύγω μια μέρα μακριά για σπουδές… και τα κατάφερα, μα ήλθε κι έπιασε αυτή τη δουλειά στη λέσχη για να με βοηθάει… Δεν μπορούσε να πάει κάπου αλλού;…». Αργότερα παντρεύτηκε. Αγόρασε ένα δικό του σπίτι. Έκανε δικά του παιδιά κι ήταν ευχαριστημένος με τη ζωή του, τα παιδιά του, την γυναίκα του και τη δουλειά του!Μια μέρα μετά από χρόνια απουσίας, όπως ο ίδιος της ζήτησε η μητέρα του πήγε να τον επισκεφτεί. Δεν είχε δει ποτέ από κοντά τα εγγόνια της. Μόλις εμφανίστηκε στην πόρτα, τα παιδιά του άρχισαν να γελάνε, θύμωσε επειδή είχε πάει χωρίς να του το ζητήσει και χωρίς να τον προειδοποιήσει. Τότε της φώναξε: «πως τολμάς να έρχεσαι ξαφνικά στο σπίτι μου και να τρομάζεις τα παιδιά μου; Βγες έξω! Φύγε!». Η μητέρα του απάντησε γαλήνια: «Αα, πόσο λυπάμαι, κύριε! Μάλλον μου έδωσαν λάθος διεύθυνση» κι εξαφανίστηκε, χωρίς να καταλάβουν τα μικρά πως είναι γιαγιά τους… Πέρασαν χρόνια και μια μέρα βρήκε στο γραμματοκιβώτιο του σπιτιού του μια επιστολή για τη σχολική συγκέντρωση της τάξης του από το δημοτικό σχολείο, που θα γινόταν στην πόλη πού γεννήθηκε… Είπε ψέματα στη γυναίκα του ότι θα έκανε ένα επαγγελματικό ταξίδι και πήγε. Όταν τελείωσε η συγκέντρωση των συμμαθητών, πήγε στο σπίτι που μεγάλωσε, μόνο από περιέργεια… Οι γείτονες, του είπαν ότι η μητέρα του είχε πεθάνει πρόσφατα. Δεν έβγαλε ούτε ένα δάκρυ. Του έδωσαν ένα γράμμα που είχε αφήσει γι’ αυτόν: «Αγαπημένε μου γιέ, σε σκέφτομαι συνέχεια. Λυπάμαι που ήρθα στο σπίτι σου και φόβισα τα παιδιά σου. Έμαθα ότι έρχεσαι για την σχολική συγκέντρωση κι ένοιωσα πολύ χαρούμενη. Αλλά φοβάμαι ότι μπορεί να μην είμαι σε θέση να σηκωθώ από το κρεβάτι για να έρθω να σε δω. Έγραψα αυτό το γράμμα να στο δώσουν αν δεν με προφτάσεις. Στεναχωριέμαι που σε έφερνα σε δύσκολη θέση και ντρεπόσουν για μένα όσο ήσουν μικρός. Βλέπεις… όταν ήσουν πολύ μικρός, είχες ένα σοβαρό ατύχημα κι έχασες το μάτι σου. Δεν θα μπορούσα να σε βλέπω να μεγαλώνεις με ένα μάτι. Έτσι σου έδωσα το δικό μου. Ήμουν τόσο υπερήφανη που ο γιος μου θα έβλεπε τον κόσμο με τη δική μου βοήθεια, με το δικό μου μάτι… Έχεις πάντα όλη την αγάπη μου». Η μητέρα σου
Αννούλα μου !!!όχι άλλα δάκρυα καλή μου. Γιατί δεν θα μας φτάσουν τα χαρτομάντηλα όλών των σούπερ , αν συνεχίσουμε έτσι και όχι τίποτε άλλο, είμαστε στην αρχή της οικονομικής κρίσης...τρομάρα μας... Οσο για την πρότασή σου θα χαρώ πολύ και εγώ να μιλάμε όποτε έχουμε χρόνο στο msn. το γρηγορότερο που μπορώ...Φιλάκια πολλά πολλά!! έδωσες το φιλάκι μου στην μανούλα σου;τα λέμε...
Με συγκλόνισε η ιστορία της πληγωμένης καρδιάς....Αυτή είναι η ΑΓΑΠΗ της Μάνας ΔΟΤΙΚΗ χωρίς ανταπόδωση...
H ιστορια αυτή Πληγωμένη καρδιά...ηταν πολυ πολυ συγκλονιστική!!Αυτό θα πεί ΜΑΝΑ!!!
Δημοσίευση σχολίου