Ξεκίνησα να γράψω για σένα!!
Μα ενας κόμπος στο λαιμό...νοιώθω να εχω συνέχεια!!
Απλά τρομάζω ...μήπως αυτά που προσπαθώ να γράψω
για σένα ..θα ειναι πολύ λίγα,
Και μαζί με τίς σκέψεις μου τα μάτια μου
τρέχουν συνέχεια!!
Ζήαμε μαζί πολλά χρόνια ,και ολες
αυτές οι στιγμές ανήκουν στο χθές!!!
Εσύ ησουν αυτός που μου εδινες κουράγιο
στίς δύσκολες ωρες μου...
Στην αγκαλιά σου,ποτε μου δεν φοβόμουν τις μπόρες
Σου ελεγα για τις χαρές μου,και μου ελεγες πες μου κι αλλα
Ηθελες να τα μάθεις με κάθε λεπτομέρεια..
Εσυ μου επαιρνες πάντα τίς στεναχώριες..
Τώρα που σε θέλω......και που πονάω μου λείπεις πολύ!!
Τώρα ομως συνήλθα !!!και θυμήθηκα το χαμό σου....
Μαζι του εξασφάλισες ενα μεγάλο κοματι της καρδιάς μου
Θα σ αγαπώ για πάντα...Εσένα φωνάζω παππού μου!!!
2 σχόλια:
ξερεις κάποιες στιγμες δε χρειάζονται λόγια .....η σιωπή τα λέει όλα.
Αυτή τη φορά θα σου αφήσω σα σχόλιο τη .....σιωπή μου....
Είσαι υπέροχη !
Βασιλική μου !Θα σου πω πως τον παππου μου τον λάτρευα!Ηταν και θα ειναι μέσα βαθειά στην καρδιά μου!
Ηταν ενας ανθρωπος καταπληκτικός!Αγαπούσε ολα τα εγγόνια του..Πάντα ειχε να πεί μια καλή κουβέντα γι αυτά..Ναι μου λείπει πολλες φορές!!
Ξέρω οτι εκεί που βρίσκεται..με βλέπει..ισως και πολλές φορές να με καθοδηγεί για πράγματα ..που παρακαλάω να γίνουν και γίνονται!!Σε ευχαριστώ που εισαι κοντά μου..Νοιώθω ανακούφηση οταν σε βλέπω γλυκειά μου.Καλο σου απόγευμα!!
Δημοσίευση σχολίου