Μια φορά και εναν καιρό!!!

Ένα παραμυθάκι σήμερα, ελπίζω να μη σας κουράσω....
    
Ήταν μια κόρη μια φορά όμορφη, μετρημένη
έκανε χίλια όνειρα μα ήταν λυπημένη.
Φοβότανε ν' αγαπηθεί μα και να αγαπήσει
φοβόταν να μην προδωθεί φοβόταν μη λυγίσει.

Έψαχνε να βρει μια σπηλιά μακριά από την καρδιά της
να κρύψει μες στα σκοτεινά όλα τα όνειρά της.
Τα 'χε μαζέψει στην ποδιά διπλά σφιχτοδεμένα
κι ανέβηκε χίλια σκαλιά μετρώντας τα χαμένα…

Στο τελευταίο το σκαλί στάθηκε μαγεμένη
γλυκό ολόφωτο πρωί μπροστά της ανατέλλει.
Ήλιος γελά στις φυλλωσιές σ' ένα μικρό δασάκι
με ανθισμένες κερασιές και δροσερό νεράκι.

Διψούσε κι όπως έσκυψε τα χείλη της να βρέξει,
μέσα το ρυάκι αντίκρισε την ίδια της τη σκέψη.
Ζεστό αεράκι φύσηξε χάιδεψε τα μαλλιά της
στους ώμους της ακούμπησε και ρίγησ' η καρδιά της.

Κρύσταλλο είναι το νερό, τις χούφτες της παγώνει
διάφανο και καθαρό τα μάτια της βουρκώνει.
Ανάμεσα απ' τα δάχτυλα νερό και δάκρυ στάζει,
τη χάιδεψε στα μάγουλα ο ήλιος κι ησυχάζει.

Σαν το φιλί το ένοιωσε, σκίρτησε η καρδιά της
την πλάνεψε τη λύγισε, κι έλυσε την ποδιά της!!
....ξεχύθηκαν τα όνειρα και σαν πουλιά πετούνε
γύρω της φτερουγίζουνε παίζουν και τραγουδούνε:

Όμορφη είναι η χαρά κι η αγάπη που ποθούμε,
όμορφα και τα όνειρα, όμορφα κι ας πονούνε..
Αννα!!Καλό σας βράδυ!!!

Ενα τραγούδι αφιερωμένο

σε ολους εσάς που νοιώθετε


την αγάπη!!Εις το ονομα της αγάπης τελικα..

Αφιερωμένο !!


Αχ ..... να σου δώσω τον ήλιο
ο ήλιος τη νύχτα χάνεται.
Να σου δώσω τα αστέρια
τα αστέρια τη μέρα χάνονται.
Γι' αυτό θα σου δώσω την αγάπη μου
που δεν θα χαθεί ποτέ! 

 
Όσους θησαυρούς του κόσμου κι αν μου χαρίσουν,
δεν θα τους ανταλλάξω ποτέ με σένα!
Εσύ είσαι ο πιο ακριβός!
Όσα λόγια αγάπης κι αν μου πουν,
δεν θα φτάσουν ποτέ τη δική σου αγάπη για μένα!
Εσύ είσαι η ίδια η αγάπη!
Δεν θέλω ούτε τη γη ολόκληρη να μου τάξουν,
ούτε τον ουρανό με τ' άστρα! Εσύ είσαι κάτι παραπάνω από όλα αυτά!
Είσαι το αστέρι της ζωής μου, που με καθοδηγεί!
Να ξέρεις ότι σ' αγαπώ πιο πολύ απ' όσο νομίζεις! 

θά γίνω...

Για σένα θα γίνω







θάλασσα να με ονειροπολείς..






φεγγάρι να σε φωτίζω..






Ανεμος να σε παίρνω






σε ταξίδια μακρυνά..






Θα γίνω ηλιος






να ζεσταίνω το κορμί σου,






Και οταν θα ειμαστε πολύ κοντά..






θα γίνω δροσια πρωινή






στα χείλη σου..






Θα γίνω η ταραχή και οι χτύποι






της καρδιάς σου!!!






Θα γίνω η ανάσα στην ηδονή σου






θα γίνω η φωνή σου...την υστατη στιγμή






Θα γίνω λουλούδι να σε γεμίζω






μυρωδια και χρώμα ...να ειναι πολύχρωμη η ζωή σου






Σ ΑΓΑΠΩ  ΚΩΣΤΗ ΜΟΥ...

Επίσης μπορείτε να βλέπετε και το http://annafrank-annafrank.blogspot.com/2009/11/blog-post_22.html

απ οπου μπορείτε να χρησιμοποιήστε εικόνες για το μπλοκ σας για το φορουμ σας

για οποια ιστοσελίδα εχετε.Να εχετε μια υπέροχη Κυριακή!!

Θέλω να σου πώ...

Aισθάνομαι νοιώθω οτι ειμαι ετοιμη

να σμίξω μαζί με ολους αυτούς,

που οι λέξεις τους σε ταξιδεύουν

ταξίδι μακρυνό ...με αυτούς που οι στοίχοι

τους μιλάνε για σένα καρδιά μου..

Μαγεύομαι μαζί τους και μου αρέσει να μιλώ για σένα!!

Γιατι εσύ μου δίνεις νόημα και χρώμα στην ζωή μου!!

Θέλω να σου πω πως ξυπνώ μονάχα για να σ αγαπώ..

Γιατι και εγω οπως οι ποιητές

ανοιξα τα μάτια μου μια μέρα

και τότε κατάλαβα πριν σε γνωρίσω δεν ζούσα...

απλα καρτερούσα εσένα!!Να με πιάσεις απο το χέρι

και να με βγάλλεις στο ΦΩΣ!

Ελπίζω τώρα που γνωρίζω τι περίμενα τόσα χρόνια

στην ζωή μου,να με δεχτούν στην παρέα τους

εχω τόσα πολλά να καταθέσω,εχω πολλά να πώ..

Καληνύχτα σε ολους τους φίλους/ες μου...

Ταξίδι με ποιήματα του Καβάφη με το τραμ της Αλεξάνδρειας...το ταξίδι εχει γίνει..η προβολή γίνεται τώρα...

Ένα αλλιώτικο δρομολόγιο έκανε το τραμ της Αλεξάνδρειας την περασμένη Παρασκευή, το οποίο θα επαναληφθεί και την Παρασκευή 30 Οκτωβρίου, συντροφιά με τα ποιήματα του ποιητή Κωνσταντίνου Καβάφη.

Από το σταθμό Ραμλίου μέχρι τη Βικτώρια, και με σύνθημα «Ταξίδι με τον Καβάφη», οι λάτρεις της Καβαφικής ποίησης έζησαν στην ατμόσφαιρα του Αλεξανδρινού ποιητή, γυρίζοντας το ρολόι του χρόνου αρκετές δεκαετίες πριν, όταν ο σπουδαίος Ελληνας ποιητής παρέα με το φίλο του Άγγλο συγγραφέα Ε.Μ.Φόρστερ μελετούσαν μέσα από τις διαδρομές του τραμ, την αγαπημένη τους πόλη, την καθημερινότητα και τους ανθρώπους της.

Κατά τη διάρκεια της πρωτότυπης αυτής εκδήλωσης του «ταξιδιού», διαβάστηκαν ποιήματα του Καβάφη στα Ελληνικά, στα Αγγλικά, τα Γαλλικά, τα Ιταλικά, τα Αραβικά με τη συνοδεία του παραδοσιακού ούτι.

Για την εκδήλωση, συνεργάστηκαν το Ελληνικό Ίδρυμα Πολιτισμού της Αλεξάνδρειας με τον πρόεδρο της Επιτροπής Φίλων της Αλεξανδρινής Βιβλιοθήκης, στο πλαίσιο του 1ου Φεστιβάλ της Αλεξάνδρειας.

www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ - ΜΠΕ

Aφιερωμένο στήν μνήμη  τού σπουδαίου ποιητή μας..που μου αρέσει πάρα πολύ..

Και κατά δεύτερον η γεννέτειρά μου ειναι η Αλεξάνδρεια...

Κάποια απο τα ποιήματά του

Όσο μπορείς

Κι αν δεν μπορείς να κάμεις την ζωή σου όπως την θέλεις,

τούτο προσπάθησε τουλάχιστον

όσο μπορείς: μην την εξευτελίζεις

μες στην πολλή συνάφεια του κόσμου,

μες στες πολλές κινήσεις κι ομιλίες.

Μην την εξευτελίζεις πιαίνοντάς την,

γυρίζοντας συχνά κ' εκθέτοντάς την,

στων σχέσεων και των συναναστροφών

την καθημερινήν ανοησία,

ως που να γίνει σα μιά ξένη φορτική.

Κωνσταντίνος Π. Καβάφης

Θάλασσα του πρωϊού

Εδώ ας σταθώ. Κι ας δω κ' εγώ την φύσι λίγο.

Θάλασσας του πρωϊού κι ανέφελου ουρανού

λαμπρά μαβιά, και κίτρινη όχθη· όλα

ωραία και μεγάλα φωτισμένα.

Εδώ ας σταθώ. Κι ας γελασθώ πως βλέπω αυτά

(τα είδ' αλήθεια μια στιγμή σαν πρωτοστάθηκα)·

κι όχι κ' εδώ τες φαντασίες μου,

τες αναμνήσεις μου, τα ινδάλματα της ηδονής.

Κωνσταντίνος Π. Καβάφης

Λόγος και Σιγή

Αζά καν ελκαλάμ μιν φάντα, ασσουκούτ μιν ζαχάμπ.
		ΑΡΑΒΙΚΗ ΠΑΡΟΙΜΙΑ

«Είναι χρυσός η σιωπή και άργυρος ο λόγος.»

Τις βέβηλος προέφερε τοιαύτην βλασφημίαν;

τις χαυνωθείς Ασιανός παραιτηθείς εις μοίραν

τυφλήν, βωβήν, τυφλός, βωβός; Ποίος οικτρός παράφρων

ξένος τη ανθρωπότητι, την αρετήν υβρίζων,

χίμαιραν είπε την ψυχήν, και άργυρον τον λόγον;

Το μόνον μας θεοπρεπές δώρημα, περιέχον

τα πάντα - ενθουσιασμόν, λύπην, χαράν, αγάπην·

εν τη ζωώδει φύσει μας ανθρώπινον το μόνον!

     Συ όστις τον αποκαλείς άργυρον, δεν πιστεύεις

το μέλλον, λύον την σιγήν, μυστηριώδες ρήμα.

Συ εν σοφία δεν τρυφείς, πρόοδος δεν σε θέλγει·

με την αμάθειαν - χρυσήν σιγήν - ευχαριστείσαι.

Νοσείς. Είν' η αναίσθητος σιγή βαρεία νόσος,

ενώ ο Λόγος ο θερμός, ο συμπαθής, υγεία.

Σκιά και νυξ είν' η Σιγή· ο Λόγος, η ημέρα.

Ο Λόγος είν' αλήθεια, ζωή, αθανασία.

     Λαλήσωμεν, λαλήσωμεν - σιγή δεν μας αρμόζει

αφού εις το ομοίωμα επλάσθημεν του Λόγου.

Λαλήσωμεν λαλήσωμεν - αφού λαλεί εντός μας

η θεία σκέψις, της ψυχής άυλος ομιλία.

Κωνσταντίνος Π. Καβάφης

Xειμώνιασε!!

Xειμώνας...

Το μοναδικό φώς στον ουρανό

ειναι ενα αστέρι φωτεινό

Ενα αστέρι που καλύπτεται κάθε φορά

  με ανθρώπινη αγάπη ..Ενα αστερι που θέλει

να μας χαρίσει με το δικό του φώς

αγάπη σ ολο τον Πλανήτη...

Χειμώνας και πάλι ηρθε

απλώνοντας το κρύο του..

μέσα στα σύννεφα

και σ ολον τον ουρανό..

Χειμώνας και εγώ κοιτώντας ψηλά στον ουρανό

κάτι αρχισε να με τυλίγει!Δεν ηταν τίποτε αλλο

παρά μια νιφάδα απο χιόνι..

που ελιωσε στο χέρι μου..

Ναι ειναι αλήθεια!!Αρχισε ο χειμώνας βρε παιδια

Ασπρισε ο τόπος σε ορισμένα μέρη της Ελλάδος!!

Η χιονόπτωση αρχισε..δειλά δειλά...

Χειμώνας..

Το άσπρο τοπίο πολύ φωτεινό..

Το ζεστό χιόνι βγαλμένο από τις

ψυχές των ανθρώπως μας κάλυψε. Όλη

η αγάπη, ο πόνος και η λύπη ήταν

πολλά ώστε να μην χωρούν πλέον άλλα

μέσα μας.

Χειμώνας

το χιόνι λιώνει!!

Μα ξανα ερχεται..

Σύννεφα έρχονται

απο εκεί και το αστέρι μόνο του

παλεύει. Παλεύει να επαναφέρει την

αγάπη που έχει χαθεί, μα είναι μόνο

του. Το χιόνι έπεσε και πάλι..Καλο χειμώνα να εχουμε !!

ΥΣ.Αυτό που αξίζει στην ζωή μας ειναι μόνο η αγάπη!!!

Αυτή που στο ακουσμά της ολα ανθίζουν ολα λάμπουν!!!

Ανεμοστροβιλος!!!

 

Ηρθες σαν ανεμοστροβιλος

με ενα πλατυ χαμογελο

εμεις οι δυο αγκαλια,με χάδια και φιλιά,

χαιρόμαστε μαζί την κάθε μας στιγμή..

Καθόμουν κάτω στην τριανταφυλλιά,

μοσχοβολούσε,και την μυριζαν ακόμα

και τα πουλια...

Ζήσαμε μαζι στιγμές ευτυχίας

που δεν της ξεχνω ποτέ..

Ποια πλουτη ..μπορουν να ανταμείψουν

τις ομορφες στιγμές μας...

Μα οταν ερχόταν η στιγμή

που θα εφευγες απο κοντά μου,

ολα σκοτεινιαζαν τρυγύρω μου

Μα πώς κάνεις ετσι?

Και αυριο μέρα ειναι μωρό μου

πάλι μαζί θα ειμαστε,και μ ενα φιλί

εφευγαν ολες οι συνεφιές

που ειχα στην ματιά μου!!

Για πάντα ειμαστε μαζί

σαν αυτοκολητάκια

και ειμαστε χαρούμενοι

σαν δυο μικρα παιδάκια.

                                                                                                                                     

Νοέμβρης μήνας!!

Καλή εβδομάδα σας ευχομαι φιλοι μου

και να εχετε καλό μήνα!!